O mes de novembro foi de sempre un mes teñido de tristura: mal tempo, días curtos, pouca luz, día de defuntos…Para paliar tanto gris, o Samaín lembra que é momento de recollerse e dar conta da xenerosa colleita que o outono nos deixa: veña lume e ardan castañas e que non falte o viño! A este mes só lle faltaban decorados e como xa todos somos uns; o Halloween veu introducir algo de cor , e sobre todo , máis festa .De todas partes xurdiràn bruxas, pantasmas, vampiros e vampiresas ; cabazas de deseño ,castelos góticos e brular de cadeas; ataúdes sofisticados e fermosos chuchasangues de nova xeración.
Que podemos contar que non saibamos!
Pero en toda esa panorámica da actualidade hai un elemento que dende a Biblioteca queremos retomar: o culto ao medo que parece ser o elemento principal de todas estas celebracións. Un sentimento que nos identifica como humanos , que serve para protexernos e co que nos familiarizamos a través dos relatos de terror/horror. Estas historias lévannos a descubrir o lado escuro que nos habita, a entrever os perigos que poden agocharse trala apariencia finxida, convértenos en presas fáciles que só pensan en escapar e fuxir…Nesta viaxe emocionante, como nas montañas rusas , o noso corpo non deixa de segregar adrenalina e , posto que todo é unha ficción, experimentamos a gozosa catarse final…Uff!
O ano pasado adicamos o mes a airear os títulos clásicos que na nosa Biblioteca podedes atopar sobre o relato de terror. Este ano queremos facer unha mostra de obras que recollan o medo nos relatos tradicionais de Galicia, os contos de aparecidos, de demos e trasnos, de mortos e vivos, de cemiterios, de bechos, de males de ollo, de meigallos, de fachas, de serpes, de meigas e pócemas, de curuxas, de corvos, de lobos e de lobishomes…
A Estadea, a Santacompaña, a Morte, o Sacauntos, o Lobo,as Meigas, o Chupasangues o Home do saco , o Urco, as Fadas e as Sereas…son protagonistas de historias de medo arrepiantes que nada teñen que envidiar ás que de seguro nos entreterán estes días.