Ben querida Sabela:
Como é sabido por todos, vén de xubilarse, o pasado 21 de febreiro, a nosa querida compañeira Sabela. Dende a biblioteca do centro, e en concreto dende o club lector, queremos ofrecerlle un pequeno “agasallo”, non por nada en particular, senón por todo en xeral.
Sempre que se lle pediu axuda ou participación, alí estivo; eso si, cunha gran modestia e sen facer ruído, a pesares das cousas tan valiosas que nos leva aportado. Sempre animando, participando e colaborando: por iso e por moito máis, grazas Sabela.
Nunha ocasión falaba desa “marabillosa aventura” de coñecer o mundo fantástico (pero non irreal) que nos proporcionan os libros. Ben, pois agora temos a sorte de compartir todo iso contigo máis de perto.
Sabemos que durante bastante tempo un dos teus autores preferidos foi Frank Slaughter, noutro momento Bernabé Tierno; pero tamén sabemos, porque así o sentimos, é que calquera dos libros que leamos no noso Club de Lectura, valo ler co mesmo interese e cariño.
Grazas de novo, sorte e saúde para disfrutares da lectura e de todo o demáis. Bicos mil.
Grupo de compañeiras do Club Lector
No dejais de sorprenderme, con todos/as es muy fácil colaborar aunque solo sea con una simple insignificancia que es lo único que yo puedo aportar, ¡gracias por acogerme!, por mi parte para lo que sea aquí estoy.
Todos los días me paso por este blog, ahora mismo lo acabo de abrir y mi corazón todavia no se calmó, por eso no os escribo en gallego me cuesta más y habría faltas (no quedaría bien en un espacio cultural),y siendo la contestación no tan rápida.
El trabajo que haceis en la Biblioteca es maravilloso y muy importante, seguir así, merece la pena, ¡adelante!.
Hasta la próxima reunión o antes, un abrazo muy fuerte con miles de gracias, muchas gracias (no cansaré de decirlo, me desbordais por todos los lados).
Sabela
No sé a donde ir para contestarle a Esther, así que con vuestro permiso lo hago aquí. ¡Graciñas!. Todos los días entro en vuestro blog y la verdad me daba pena que nadie contara nada a pesar de la invitación que se os hacia (de ese maravilloso viaje a Paris que todos deseariamos realizar) hoy me encuentro con la narración de Esther y fotos (¡que adelantos!), y ya me entero, de que, aunque con algún problemilla lo pasasteis bien y ese es un viaje para recordar siempre. ¿Cómo no?, os lo mereciais, trabajásteis mucho sobre todo tú y Andrea, no olvido los ratos que pasábais dándole brio al “sello” y haciéndonos un poco de compañía, efectivamente, los profesores acompañantes eran de lujo y así sale todo bien. Me gustaría que hubiera más comentarios, de anédotas, curiosidades, etc… así nos pondrías los dientes largos…. y serviria de ejemplo para los que vienen detrás, pues trabajando se consiguen las cosas. Un abrazote
Vuelvo aquí, la verdad es que no sé si me estoy pasando, pero bueno…, tenéis que tener paciencia conmigo, pensar que es una forma de estar ligada al centro.
Hoy ya aprendí a donde tenía que ir para contestarle a Esther, ¡nunca es tarde!.
Y ahora un perdón muy grande, pues me está resaltando esas “anécdotas” tan mal escritas del anterior comentario, lo mismo que la falta de la “i” en pondríais. Os deseo un buen día.Otro abrazo